Zaterdagavond was er in de ‘Regia Accademia Filarmonica di Bologna' een concert met een quintetto (2 violen, altviool, cello en piano) dat kamermuziek van Franck, Webern en Brahms speelde. Op de valreep vroeg ik mijn Iraanse huisgenoot (Mohammed) mee en die vond het een prima idee.

Het spektakel vond plaats in de ‘Sala Mozart' van het Palazzo Carrati. Dit is een klein intiem zaaltje waar W.A. Mozart nog heeft gespeeld. Het publiek bestond vooral uit oudere dames, heerlijk damesachtig gekleed, soms begeleid door de oudere heer. Mohammed en ik trokken de gemiddelde leeftijd in ieder geval flink naar beneden. Het concert was aangenaam; er werd enthousiast gemusiceerd en mijn aandacht werd vooral getrokken naar de pianist. Dit was een volle italiaan, sterk behaard en met een dikke grijns op zijn gezicht waardoor ik erg aan Boris Beer moest denken. Tijdens het spelen zat hij breed te grijnzen naar zijn ensemblegenoten, te knipogen naar de cellist en gewoon te praten met zijn bladzijdeomdraaier. Het plezier straalde er vanaf. Tijdens het concert realiseerde ik met dat ik écht in Bologna en gewoon tussen de italianen zit... bijzondere gewaarwording.

Mohammed vond het ook een bijzondere ervaring. Dit was zijn tweede klassieke concert ooit, hij vond het erg leuk en noemde mij vanwege dit lumineuze idee een ‘geschenk uit de hemel'. Tijdens de pauze had ik het over het pijporgel dat achter op het podium stond en pas na enkele ogenblikken begreep hij wat ik bedoelde. Hij dacht dat het een soort versiering was in plaats van een instrument. Van verbazing gaf ik zo'n harde gil dat de dametjes voor mij zich omdraaiden en me vriendelijk vermaanden om toch vooral beschaafd te converseren (‘Sono giovani eh..'). Ik probeerde wat uit te leggen hoe een orgel in elkaar zat en dat het ook toetsen had zoals de piano. Mohammed: 'Dan moet je zeker wel hard heen en weer rennen van de toetsen naar de pijpen'.

Na afloop in een studentenrestaurant mijn eerste bord ‘Tagliatelle Bolognese' in Bologna gegeten. Erg gezellig en echt op z'n italiaans. Het eten was buonissimo en de avond was erg geslaagd.